In de herfst van 1944 begonnen de Duitsers met de fabricage van eenpersoons betonnen bunkers die ze Kochbunkers noemden. Volgens sommigen een benaming die afkomstig is van de Oost-Pruisische nazi Erich Koch. Volgens anderen is de naam vanwege de vorm ontleend aan een Kochtopf (kookpan). Aan het westelijke front werden er meer dan 5000 geplaatst. Ze hadden een hoogte van 1.60 meter en een 10 centimeter dikke wand. Ze werden in onderdelen in fabrieken gemaakt en op locatie in of op elkaar gezet. In Doetinchem gebeurde dat bij de firma Tiecken aan de Wijnbergseweg. De aldaar gefabriceerde exemplaren werden aan de binnenzijde voorzien van een grote T. Er waren diverse modellen. De paddenstoelachtige deksel was dicht of had een opening voor een periscoop of een Panzerfaust. Daarnaast bestond de mogelijkheid om meerdere bunkers aan elkaar te koppelen.
